Güzel Yürek

Acı söz mü yaktı seni ferinden,
Bırak yaptığına sevinsin çirkin,
Tatlı sözler dönmez hiç seferinden,
Sen üzülme varsın sevinsin çirkin.

Beyaz melek gibi uçan da sensin,
İçinde ışığı saçan da sensin,
Sevgiye kucağı açan da sensin,
Sen üzülme varsın kar saysın çirkin,

Senin gibi dost söyle kimde var,
Adam saydıkların say ki bir duvar,
Cahil tokatla şair söz ile döver,
Sen üzülme varsın utansın çirkin.

Mutluluk saçarsın itibar diye,
Serinlik verirsin yazın kar diye,
Lafını çekersin söz yakar diye,
Sen üzülme varsın sevinsin çirkin,

Kuşlar doğru uçsun aynı sen gibi,
Sazlar türkü saçsın aynı sen gibi,
Körler gönül açsın aynı sen gibi,
Sen üzülme varsın utansın çirkin. ...   

DOĞAN ,ZİYA ... edebiyat defteri






.
   YETİM RECEP...

Tüttürsün ocağımızı diye,
Erken evermişti dayımı ebem…
Kesildi kurbanlar,zalim dünyaya gelince Recep,
Çok keyiflenip,pos bıyığını burmuştu dedem...

Genç gitti dayım,verem illetinden,
Kahroldu dedem,ebem,yengem,annem ve teyzem...
Pos bıyıklı dedem de gidince,
Kalakaldı Recep’le evde,tek başına ebem…

Tutamadı,öpemedi bayram sabahları babasının elini,
Oyuncak,harçlık,cici elbise,okul çantası da ne ki..!
Aldı sıcak sinesine,Recep’in yetim yüreğini ebem,
Koydu o sineye Recep,başını ve de minicik yüreğini…

Hasret yakınca ,torunu ve ebemi,
Tez aldık,soğuk yüzlü yetiştirme yurdundan Recep''i…

Soğumadan bedeni dayımın,kabirde,
Verdiler kardeşleri yengemi,mahallede dul birine…
İtildi,kakıldı hep Recep,
Uzaktan baktı çaresiz hep, yengem,
Sığındı Recep,halalarının ve ebesinin şefkatine...

Ebem,o ihtiyarlık haliyle,
Ev temizlemeye gidip,aman demedi,
Muhtaç ettirmedi Recep’i elaleme...
Büyüdü,serpildi ezilip horlanıp,
Gitti geldi askere,aslanlar gibi ve alın akıyla Recep…

Yetmedi ömrü ebemin,Recep’in mürüvvetine,
Kalakaldı Recep tek başına eski bir evde…
Umurunda mı elalemin,Recep’in hali,
Yetişti imdadına halalarının şefkatli eli,
Bulup dul bir bayan,everdiler Recep’i,
Vazgeçip mirastan,verdiler baba evini…
Akıllı çıktı yengem,çekti çevirdi,kurdu düzeni,
Sonunda buldu Recep,sıcak evi ve yemeği…

Ben, henüz çok küçüktüm Recep,
Yeni tanıyordum hayatı ve insanları,
Şimdi“abim”diyerek sarılışlarında,
Buse kondurup,o yetim yanağına,
Özür diliyorum senden,insanlık adına… YETİM ALİ.